Türkiye'de siyaset çok partili olduğu günden bu yana rekabete sahne olmuştur.
DP-CHP rekabeti de, CHP-AP rekabeti ve hatta Anap-SHP rekabeti de çok şiddetli siyasi tartışmalara zemin hazırlamıştı.
Süleyman Demirel ve Ecevit'in rekabeti, 90'lı yılların sonunda Cumhurbaşkanı ve Başbakan olarak ülkenin kaderine ortak karar verme noktasına gelmiştir ama 70'li yıllarda iki liderin siyasal tartışmaları çok şiddetliydi.
İki parti anlaşarak Cumhurbaşkanı bile seçemedi ve bu durum, 'Cuntacı faşist generallerin' darbe hazırlığının mazereti olarak bile gösterildi biliyorsunuz.
Buna rağmen, Rahmetli Bülent Ecevit, en büyük rakibi Rahmetli Süleyman Demirel'i kıyasıya eleştirirken bile ''Sayın Başbakan'' ifadesini kullanmayı hiç ihmal etmemişti.
Şimdilerde unutuldu belki ama siyaset dünyamızda rakibine ''Sayın'' diye hitap şeklini kazandıran lider Ecevit olmuştur.
Ecevit başbakan olduğunda, Süleyman rakibine ''Sayın Başbakan'' diye hitap etmedi belki ama onun da rakibine kendince bir hitap şekli vardı.
Rakibi Ecevit başbakan olduğunda Demirel rakibine ''Hükümetin başı'' diye itap ederdi.
''Ahlaksız, namussuz, adi.'' bu türden sözler işitilmezdi.
Bu dilin bize bir faydası olacağını düşünmüyorum.
Büyük bir felaketi yaşayan ülkemiz, zor günlerden geçiyor.
Herkesin bir birine ihtiyaç duyacağı günlerdeyiz.
Ayrıştırıcı değil, birleştirici bir dili kullanmak zorundayız.
Çengel Yaşar
Samsun bir evladın daha sonsuzluğa uğurladı.
Yaşar Cengiz'le tanışma şansım olmadı ama yakınan tanıyanlar için Çengel Yaşar dı. Samsunlular için ise o, Rent a Car Yaşar dı.
Dedim ya..
Tanışma şansım olmadı kendisiyle.
Ama hayranlık duyardım.
''Bir insan tanımadığını birini sever ve saygı duyar mı?'' demeyin.
Samsun'da bir çok insansın sevdiği ve saygı duyduğu birini ben neden sevmeyeyim ve saygı duymayayım.
Sevgi de, saygı da yürek işidir.
''Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım Sevincin ürünüdür insan, nefretin değil kızım. Zulmün önünde dimdik tut onurunu Sevginin önünde eğil kızım ...'' dediği gibi Ataol Behramoğlu'nun, ben de Samsun halkından birçok kişinin hep iyi sözlerle yad ettiği birine duyulan o sevginin önünde eğilirim elbette.
İyilikle anılmak ne güzel.
Demek ki neymiş:
İyi insan olarak yaşamışsan ve iyilikte yarışmışsan.
Sonsuzluğa uğurlandığın günde de ardından güzel sözler edilir elbette.
Güle güle git güzel insan.
Yıldızlar yorganın olsun, yattığın yer incitmesin.