Sendikasız Türkiye

Yazarlar // 7 Ocak 2015 Çarşamba 00:00

Ragıp GÖKER

Yüksel Aslan, karısı ve bir arkadaşıyla Gazi Devlet Hastanesinin bahçesinde kurdukları çadırda o efsanevi direnişi yaparken, hepimiz dudak büktük o eyleme.

Oysa Yüksel Aslan’ın o öylemi yaparken talebi “O taşeron beni yeniden işe alsın” değildi.
“Taşeronluk köleliktir” diyordu Yüksel Aslan ve dikkatleri o konuya çekmek istiyordu
Hadi itiraf edelim.
“Boş iş bunular” dedik.
Belki bazı sol gurupların dışında o eylem umursanmadı.
Tıpkı geçmişte olduğu gibi.
Türkiye’nin solcuları işyerlerinde “Çalışanlar sendikalı olsun” derken ve “Her çalışana grevli toplu sözleşme hakkı tanınsın” diye gösteri yaparken uzaktan seyrettik onları.
Dahası grev yapanları “Düzen bozucu bunlar” diye suçladık.
Grev kırıcılar vardı bu ülkede hatta patronun yanında saf tutan sendika bile kuruldu.
Tıpkı “Yetmez ama Evet” diyen günümüzün bazı sendikalar gibi.
Ülkemizde 12 milyon dolayında işçi varmış.
Bu işçilerin ancak 1 milyonu sendikalı olarak çalışıyor.
Yani 11 milyon dolayındaki işçi sendikal haktan yoksun olarak çalışıyor.
Grev hakkı olmadığı gibi toplu sözleşme hakları da yok.
Patron ne verirse ona razı oluyorlar.
Boğaz tokluğuna çalışmaya razı olmuş 11 milyon insan.
Tıpkı İlkadım Belediyesinde zemheri soğuklarının başladığı şu günlerde kapıya konan o 245 işçi gibi
Her biri ‘Modern Köle’ yani
Ucuza çalışmaya razı oldular.
Dolayısıyla ucuz şekilde harcandılar.
Şimdi o meclis salonunu terk eden üyelere sesleniyorum.
Geç kaldınız arkadaşlar!
Bugün sebep olduğunuz bir durumla karşı karşıyasınız aslında.
Kusura bakmayın ama sizin bugün o tepkiyi göstermeye hakkınız yok.
Türkiye’nin işçileri ‘Modern Köleleri’ yapılırken sesini çıkarmayanların şimdi ciddiye alınmamaları kadar olağan bir durum olamaz.
Hani nasıl diyor Türkiye’nin Cumhurbaşkanı:
Bitaraf olan bertaraf olur.
Maalesef öyle bir durumla karşı karşıyayız.
Bize kalan bu kış günü sokağa atılan 245 kişi için üzülmektir.
Elimizden gelen budur ancak.