Şehitlere Saygı

TV’lerdeki ‘çöp çatan’ programlarının birinde, kendisine eş aramaya gelen katılımcıların biri ‘’Şehitler var ama siz bu programları yapıyorsunuz’’ diyerek atarlanmış.

O programın katılımcılarından biri olduğunu utarak yapmış bunu.

Kendince bir şov yapmış anlaşılan.

Ama tutmuş görünüyor.

Okumuşu, cahili herkes o programın videosunu paylaşıyor şimdi.

Ülkemiz yangın yeri gibi.

Şehit sayımızın iki gün içinde 15’e çıktığı söyleniyor.

15 eve daha ateş düştü yani.

15 Ananın ciğeri yandı.

Ve fakat

Türkiye hiçbir şey olmamış gibi davranıyor.

Herkes eğleniyor maşallah.

Şehit sayısı dördün, beşin altındaysa bu gibi haberler, ilk haberi olmaktan çıkalı çok oldu.

Şehit sayımız az olursa bunu vakayı adiyeden sayıyoruz artık.

Tarihi dizilerde bile aşk, eğlence ve entrika sahnelerini arıyoruz.

Bunlar yoksa o dizi izlenmiyor.

Entrikanın tavan yaptığı ‘Survivor’ın reyting rekorları kırma nedeni bu olsa gerek.

Magazin programlarında kimin eli, kimin belinde belli değil.

Yabancılar izlemediğine göre bu programları biz izliyoruz.

Soruyorum size.

Kınalı kuzular, evlerine al bayrağa sarılı tabutlarla dönerken, hangimiz empati yapıp o evdekilerin yerine koyuyoruz kendimizi.

Kaçımızın ciğeri, şehit anasının ciğeri gibi yanıyor.

O izdivaç programları yapılıyor diye öfkeleniyoruz ama kumandayı elimize adlığımızda ilk açtığımız programlar onlar oluyor.

10 kişiden kaçı survivorı izliyor, kaçı tarafsız bölgeyi, ya da başka bir haber programını.

Ben söyleyeyim.

Adım gibi eminim.10 kişiden en az sekizi eğlence programı ya da dizi izliyor.

Yani biz buyuz.

Televizyonculara kızmadan önce kendimize soralım.

‘’Ben ne yapıyorum’’ diye.

Hani o halk deyimindeki gibi çuvaldızı önce kendimize, sonra başkalarına batıralım.

Empati yapalım yani.

Bugün, bir gün için bile olsa bir şehit yakını gibi düşünmeye var mısınız?