Gaziantep'e karşılaşmayı izlemek için gittiğimde ilk gördüğüm kentte önceki yıllara göre artan hareketlilikti.
Suriye ve Irak'tan gelenlerin sayıları arttıkça Türkiye'nin çeşitli yerlerinden gelen yerli turistler artık görünmez olmuş.
Siz bakmayın ilin ihracattan girdisinin yedi milyar dolar seviyelerine gelmesine, işsizlik burada da almış başını gidiyor. Gerekçe yabancı kaçak çalışanlar gösteriliyor.
Nerelere daldık, oysa Gaziantep'e ilin iki takımından 1. Ligde olan Belediyespor ile Samsunspor'un karşılaşması için gelmiştim.
Karşılaşma başladı, ikinci dakikada Ofoedu müsait pozisyonda dışarı attı.
Ve kırmızı beyazlı takımın tipik oyun planı sahaya yansımaya başladı. Ev sahibi Gaziantep B.Ş. Bld.Spor'un savunmasının arkasına atılacak toplarla sonuca gitmek düşüncesi ev sahibi ekibin topa daha çok sahip olmasına yol açtı.
İlk yarının yarısında su molası verilince havanın sıcak olduğu geldi aklıma.
Acaba sıcaklık nedeniyle mi Samsunsporlu futbolcular topa sahip olmakta ve rakipten top kazanmakta zorluk çektiler?
Sağ kanat savunucusu Murat, orta sahada Mustafa Sevgi ile Taha Yalçıner, sakatlanıp çıkana kadar Ofoedu, Musa sahada var mı yok mu biraz tereddütte kaldım.
İlk yarının özeti; Samsunspor gücü yetmediği için tam saha pres yapamadı ancak yarım saha presi başardı.
İkinci yarı Samsunspor'un vuruşuyla başladı.
Şablon yine aynı… Samsunspor savunmada kalıyor, ikinci yarının ilk çeyreğinde kontratağa bile çıkamıyor.
56. Dakikada Recep Niyaz Ceza alanında düşürüldü Çağatay Şahan oyunu sürdürdü.
60. Dakikada Samsunspor atağında Recep Niyaz'ın sol taraftan kullandığı köşe atışında Eren Tozlu topu filelere gönderdi.
Samsunspor 1-0 öne geçti.
Ve 65. Dakikada Samsunspor Mustafa Sevgi'nin frikikten attığı muhteşem golle durumu 20'a getirdi.
82. MBilla durumu 3-0 yaptı.
Sonucun kaç kaç olduğunun pek önemi yok.
İlk yarıdaki çekingen oyunu ikinci yarıda pozitife çeviren Samsunspor üç puanın sahibi oldu önemli olan da buydu.
Erhan Altın'ın planı mı tuttu, şans mı, yoksa Samsunspor iman gücüyle mi kazandı?
Sorular bunlar…