Provokasyonmuş, Güldürmeyin Beni

‘’Provokasyon olduğu apaçık belli’’ diyor birileri.

Kesinlikle inanmıyorum.

Bu durum Çarşamba’nın gelişi, Perşembeden belli gibi bir dudum olmuş.

Türkiye bu duruma hazırlandı aslında.

Şımaracakları ve gönderden bayrağımızı indirmeye kadar işi azıtacakları belliydi.

Polis değildiler.

Asker olmadıkları da biliniyordu.

Ağızlarını burunlarını sarmışlar.

Sözde cesaret gösterisindeler ama bir taraftan da korktukları belli oluyordu.
''Yusuf Yusuf'' bir durumdalar aslında yani.

Yol kesip kimlik sordular.

Konu gazetelerde haber olmasa, devlet yetkililerinin bu durumu görmezden gelecekleri anlaşılıyordu.

Barış süreci zarar görmesin isteniyordu zahir.

Kamuoyunda tepkiler yükselmeye başlayınca nice sonra lütfedip müdahale ettiler.

‘’Vay sen nasıl yaparsın da, fiyakamızı bozarsın’’ gibilerden bir tavırla Lice’de kalkışım provası yaptılar.

Bu arada bazılarında bir telaş halleri ki sorma gitsin.

Barış süreci bundan olumsuz etkilenecekmiş.

Barış falan istedikleri yoktu bunların. Amaçları akan kanın durması değildi.

‘’Güneydoğu demeyeceksin’’ diyordu daha iki gün önce birileri. ‘’Kürdistan'' diyecekmişiz.

Ki;  ben o densizlik sonrası bölgede bir şeylerin olacağın tahmin etmiştim aslında.

Derken Ana Jet Üs Komutanlığının önündeki gönderden bayrağımız indirildi.

Askeri birliklerde bayrak neden gönderdedir.

Orasının Türkiye toprağı olduğunu anlatır gönderdeki o bayrak.

Nasıl izah edeceği biz bu durumu çocuklarımıza şimdi?

O günden itibaren ‘’Bağımsız bir ülkeyiz, toprak bütünlüğümüzü her ne pahasına olsun koruruz biz’’ diyebilecek miyiz?

O komutan kalesini teslim etmiştir.

O bakımdan suçludur.

Hesabı da sorumludur.

Ve fakat

Suçun tamamı onda değildir.

Asıl bu durumun oluşmasına zemin hazırlayanların bu halka hesap vermeleri gerekir.

Demem o ki;

Bu durum bir sebep sonuç ilişkisidir.

Provokasyona bağlamak en hafifinden topu taca atmaktır.