Özat'a Şaşırmamak

Ümit Özat'ın 'şapkadan tavşan çıkarma sevdası' nedeniyle takımın yapısıyla oynama isteğine şaşırımamam gerektiğini kendime telkin ettim ama O, bizi şaşırtmak için israr ediyor. Taha Yalçıner'i dama taşımı sandı zahir. Elinde Oğuzhan Berber gibi bu Lig'in en istikrarlı sol beki varken Taha'dan sol bek, Oğuzhan'dan sağ bek yaratma çabasının beyhude olduğunu anlamak zor değildi. Neyse ki bu hatasını erken fark etti. Oyuna uyur gezer gibi başlayan takım Murat Gürbüzerol'un sağ beke gelmesiyle alışılmış düzenine geri döndü. Oyuncular da bundan sonra daha verimli olmaya başladılar. Özellikle Murat Gürbüzerol'un kanat bindirmeleri etkili oldu. Ofeodu penaltıyı atınca güvenini yeniden kazanmış olduğu gibi, son haftaların aksine daha hırslı ve daha arzuluydu. Taha Yalçıner, bizim orta sahamızın vazgeçilmezi. O varken Musrafa Sevgi'nin durgun halleri bile göze batmıyor. Mustafa Sevgi, uzun bir süredir eski formunu aradığımız bir oyuncumuz, bu kardeşimizin bir an önce düzelmesini dilerim. İkinci yarıya yine durgun başladı takım. Altınordu kalemize daha çok adamla gelirken, bizim takım daha çok rakibi durdurmaya çalıştı. Galin İvanov'la farkı ikiye çıkarma şansı yakaladık ama, İvanov altı pasta topa vurmakta gecikince, pozisyon gol olmadığı gibi bir köşe atışından bizim takım golü yedi. Golü yer yemez, Özat'ın Mustafa Sevgi'yi çıkarıp 'kurtarıcı' diye Muharrem Efe'yi oyuna sürmesine kimse bir anlam veremedi. Özat'ın Fatih Kılıçkaya'yı çıkarıp, Ersel Aslıyürek'i oyuna sürmesine bir şey söylenmez belki ama Taha'yı orta sahadan alıp stopere çekmesine şaşırmamak elde değil. Beraberlik golünden sonra rakip üstünde baskı kurmuş olsak da, Mustafa Sevgi gibi topu üçüncü bölgeye taşıyacak oyuncumuz olmadığı için baskı gol pozisyonuna da dönüşmedi. İlk devrenin son yarım saatindeki oyuna birşey söylenmez ama ikinci yarıdaki takım üretme kabızıydı. Bu oyun anlayışıyla kazanmak mümkün değildi, bir puana razıyken,yediğimiz son saniye golü de üzerimizde soğuk duş etkisi yaptı.