Aralarında Samsunlu Oğuzhan Dura’nın da bulunduğu terör şehitleri, dün ve önceki gün toprağa verildiler.
Bir TV kanalında, şehitlerimizin tek tek fotoğrafları gösteriliyordu.
Aralarında 18 yaşında olanlar da var.
Umut Bulut’un babası gibi 66 yaşına ulaşmış Kemal Bulut gibi olanlar da.
Ölüm Allah’ın emri elbette.
Bir gün hepimiz öleceğiz.
Ama bunun doğal yollardan olmasını isteriz.
Durakta otobüs beklerken hava uçurulmak ve öyle ölmek istemeyiz.
‘’Ecel gelmiş bahane’’ diyenler çıkacaktır.
Kadere inanırız elbette.
Hayır ve şerrin Allah’tan geldiğine iman etmişiz bikere.
Ve fakat.
Oğuzhan Dura ile birlikte havaya uçurulan 37 kişi gibi, daha önce terör mağduru olan binlerce şehidimizin yakınlarının yüzüne karşı ‘’Kaderleri böyleymiş’’ diyebilir misiniz?
Diyemezsiniz.
Biliyorum, yüksek sesle söylemeseniz de, her biriniz ‘’Böyle kader olmaz olsun’’ diye söyleniyorsunuz.
Dün Samsun Gazetelerinde, şehidimiz Oğuzhan Dura’nın fotoğrafı yayınlanmıştı.
Bize anı olarak bıraktığı fotoğrafında gülüyordu Oguzhan Dura.
Çoğu gençlerden oluşan terör mağdurları gibi, onları havaya uçuran katiler, Oğuzhan Dura’nın da gülen yüzünü soldurdular.
Facebook’ta paylaşımda bulunan arkadaşım Tülay Taşkın,1977’deki Taksim olaylarından bu yana meydana gelen toplu katliamları sıralamış.
O katliamlarda kaybettiklerimiz için ‘’Unutmayacağız’’ demiş Tülay Taşkın.
Unutmamalıyız elbette.
Ama daha öncekileri unuttuğumuz gibi, Oğuzhan Dura’yı ve onunla birlikte yitip giden 37 canın da bize miras kalan gülen yüzlerini unutacağız maalesef.
Adnan Menderes’in ‘’Hafızayı beşer, nisyan ile maluldür’’ dediği rivayet edilir.
İnsan hafızası 27 günde unuturmuş.
‘’Terörle yaşamayı öğrenmeliyiz’’ diyor ya bazıları.
İnatla terörle yaşamaya alışmayacağım ben.
Ve fakat
Herkes gibi ben de bize miras kalan o gülen yüzleri unutacağım.
Çok yazık.