Nezih Beyin Dünya’sı

Nezih Demirkent’in kurduğu Dünya Gazetesinin aralarında benim de bulunduğum çalışanları Nezih Beyi kaybettiklerinde bu durumu dünyanın sonu gibi hissettiler.

Dünya15 yıldır Nezih Beyin oluşturduğu ilkelerden ödün vermeden yayınlanıyorsa bunu başta Didem Demirkent’e, Dünya çalışanlarına ama en çok da onu sahiplenen okurlarına borçludur.

Sanırım önceki aydı Dünya’nın Bölgeler Koordinatörü Sait Ravanoğlu arayıp,  35. Kuruluş yıldönümünü kutlama hazırlıkları içinde olduklarını söylediğinde, Didem Hanım’a başarı dileklerimi iletmesini istemiştim.

“Kendin söylersin” dedi Sait Bey.

Bu nedenle Didem Demirkent’e “Dünya döndükçe, Dünya’nın rotatifleri de dönsün” demek adına yarın, 20 yıla yakın çalıştığım Dünya’nın kuruluş yıldönümü nedeniyle düzenlenen etkinliklere katılmak için Eskişehir’de olacağım.

Ki;

Dünya, bölgeler toplantısını her yıl bir Anadolu şehrinde yapar.

Dünya bir İstanbul gazetesidir ama daha çok Anadolu’nun bir yayın organı gibidir.

Dünya bir ekonomi gazetesidir.

İlk bakışta para pul işleriyle ilgilendiği algısı uyandırır ama Dünya’nın yayınlanma amacı tamamen insanların daha mutlu ve daha müreffeh bir yaşama kavuşmalarını sağlamak içindir.

Dünya’da insan var yani.

35 yaşındaki Dünya, 15 yıldır Nezih Demirkent olmadan yayınlanıyor ama yayın hayatını Nezih Beyin yayın ilkelerinden ödün vermeden yapmaya da gayret ediyor.

Bir yerel gazetenin bile yayın hayatını sürdürebilmesi için Yener Cabbar’ın yaşadıklarına tanık olan biri olarak ülke çapında dağıtımı yapılan bir gazetenin yaşatılmasındaki zorlukları daha iyi anlıyorum.

Gazete çıkarmak ve onun yayınını sürdürmek uzaktan bakıldığında öyle kolay bir iş değil.

Her gün bir gün öce yapılan harcamanın aynısını ve bazen daha fazlasını yapmak gerekiyor.

Okuyucular bunu bilmez, bilmeleri de gerekmiyor ama reklam verenler de bazen bunu unutuyor. Mesela seçime giderken ortaya çıkan aday adaylarının yaptıkları kampanyaların reklama dayalı bir iş olduğunu unutmalarına şaşırıyorum ama.

Her biri bizden destek bekliyor.

“Alt tarafı bir haber ve bir köşe yazısı, yazsan eline mi yapışır” diyenlerin sayısı hiç de az değil.

Elbette haber ve yazı yazmak zor değil, bir yazı en fazla yarım saatini alır bir gazetecinin. Bir çoğu arkadaşım olan aday adaylarının başarısı için yazılar yazmak isterim ama seçilebilmek için gazeteler dışında her yerde ve herşeyde para harcadıklarını görünce bundan vaz geçiyorum.

Zira seçilene kadar yapılanlar reklama dayalıdır. Seçildikten sonra haberlerini yazmak kamu görevidir ve biz de bu görevden kaçmadık hiç bir vakit.

Bu satırları okuduğunuz sırada benim arkadaşlarım yarının gazetesini hazırlamaya başladılar bile.

Yani okuduğunuz ve yenisi hazırlanmaya başlanmış gazeteler, günlük tüketilen ürünlerdir.

Gazeteleri yönetenler elinizde şu an okumakta olduğunuz ürün için dün yapılan masrafın bir o kadarını bugün de yapacaklar.

Günlük bir yayın çıkarmak ve onunun yaşamasını sağlamak hiç kolay bir iş değil yani onu söylemek istiyorum.

Eski bir çalışanı olarak yarın kuruluş yıldönümü etkinliklerinde bulunacağım Dünya’nın sahibi Didem Demirkent’e günümüzün zor koşullarında Dünya’yı inadına yayınlamayı sürdürdüğü için teşekkür ederken başta Osman Saffet Arolat olmak üzere, Dünya’nın  bu günlere gelmesinde emekleri bulunan Hakan Aygün yönetimindeki yazı işleri ekibi ile Dünya’nın gizli kahramanları bölge temsilcisi arkadaşlarıma da teşekkür eder, başarı dilerim.