Merhaba!

İnsan bazen garip bir ruh haline bürünür. Herşeyiniz vardır.

Ama hiçbir şeyiniz yokmuş gibi umutsuz, aç değilsinizdir ama içiniz buruk,

Uykusuz değilsinizdir ama uyuşuk... Sebepsiz, nedensiz... Kimbilir belki kalbinizi kıran birileri olmuştur. O nedenle biraz huzursuz, biraz huysuz.

Alper diye bir kardeşim var. Bedensel engelli...

Yazmış; Benim ayaklarım yürümüyor,ellerimde tutmuyor.Kendi ihtiyaçlarımı yardım olmadan göremiyorum.Engelliyim ancak "SEVMEYİ VE SEVİLMENİN DEĞERİNİ BİLEN BİR KALBE SAHİBİM.ETRAFIMI İZLİYOR,GÜLÜMSÜYOR VE İHTİYACI OLANLARA GÜLÜMSEYEREK "UMUT"OLUYORUM.ŞÜKRÜMÜ BİLİYORUM.

Ben de sevgili kardeşime;

ÖZÜRLÜ OLAN BİZİZ.. SAHİP OLDUKLARIMIZIN, GÖREN GÖZLERİMİZE RAĞMEN

KÖRÜZ!

ETRAFIMIZDA OLUP BİTENİ, BAŞIMIZA GELMEDEN ALGILAMIYACAK KADAR "NANKÖRÜ",

MERHAMETLİ BİR KALBE SAHİP OLMANIN, VAH DİYE UZAKTAN HAYIFLANMAK OLDUĞUNU SANACAK KADAR "DÜŞÜNCE"ÖZÜRLÜSÜ, HEPİMİZ BİR KALBE SAHİP OLMAKLA BİRLİKTE;SEVGİNİN ve SEVİLMENİN ,DEĞERİ BİLEMİYECEK KADAR "YÜREKSİZ" İNSANLARIZ.??

Gerçek ÖZÜRLÜ ve ENGELLİ bizleriz.

ÇOCUK..  İçim üşümüş… Bana, Sahip olduklarımın KIYMETİNİ anımsattın.Karamsar bulutlarım dağıldı. Dediğini yaptım. GÜLÜMSEDİM…

SONSUZ TEŞEKKÜRLER. SEVGİLERİMLE??