İyi ve Güzel Haberler Verememek

''Bugün iyi ve güzel şeyler yazacağım'' gibi bir düşünceyle uyandım.

Öyle ya, hiç mi güzel işler yapılmıyor memleketimde.

''Hep eleştiri, hep eleştiri''

Yoruldum aslında.

Son yıllarda, doğru şekilde uygulanmasa da Hükümetin ilk yıllarında  'Sağlıkta Devrim' sloganıyla, yaptığı uygulamanın yanı sıra, bölünmüş yıl projelerinde alınan mesafeler gibi  icraatlarını yazmak istemiştim aslına bugün.

Ve fakat.

Gazeteyi elime aldığımda ''337 DÖNÜM ARAZİYİ KİM TOPLADI?'' manşetiyle verilen haberi okuduğumda, ''İyi ve güzel şeyleri yazmak için bir başka baharı bekleyeceksin'' dedim, kendi kendime.

Beddualı mıyım ne!

İyi ve güzel şeyler yazmak haram sanki bana.

İlkadım'da Develi Çiftliği olarak bölgede bir işadamı tarafından alınan tarla vasfındaki 337 dönüm arazi üzerinde, Büyükşehir Belediyesi imar geçirerek, ucuza kapatılan tarlalar yapılaşmaya açılmış oldu.

Böylece ucuza kapatılan arsalar, işadamına milyonlar kazandıracak bir yatırıma dönüşmüş oldu.

‘’Birden bire gelen zenginlik’’ ya da ‘’ne şanslı insanlar var şu dünyada’’ desem.

Birden bire olmuyor böyle şeyler.

Önce bir plan hazırlığı yapılıyor.

Güya gizli yapılan o plandan birileri nasıl oluyor bilmemekle birlikte haberi oluyor

Tarım yapacağı söylenerek mi arazi toplanıyor bilmiyorum ama daha sonra o tarlaların üzerinden imar geçiyor.

Tarla oluyor, arsa.

‘Bak sen Allah’ın işine..

‘’Tövbe estağfurullah.’’

Ali Cengiz oyunu gibi bir uygulamayı Yaratan’ın tecellisine bağladım farkında olmadan.

Allah affetsin beni.

Buna benzer uygulamalara geçmişte de tanık olduk zira.

Beypınar'da böyle bir arazı değişimi olmuştu hatırlarsanız.

Üzerinde ikiz kuleler yapılan arazi üzerindeki tarlaları birileri toplamış, şimdi kulelerin yükseldiği alanda arazisi bulunan köylü vatandaşlara da dere kenarlarındaki vasıfsız yerler gösterilmiş.

Uygulama nasıl yapılmışsa yapılmış.

Araziler yer değiştirmişti.

Tarla vasfından çıkarılan alanda yükselen kulelerden daire alanlar ki aralarında birden fazla daire sahibi olanlar var.

Zenginliklerine zenginlik kattılar yani.

Arazileri yer değiştiren köylülerin ne düşündüklerini bilemem ama o kulelere bakarken, buna sebep olanlar hakkında pek de iyi şeyler düşündüklerini söyleyemem açıkçası.

İki - üç ay kadar önce o kulelerdeki bir daire için 2 milyon 200 bin lira isteniyordu.

Bu yazı hazırlanırken baktım, o ilan kaldırılmış.

Muhtemelen saire satılmış ki dolar kurundaki artış öncesi isteniyordu o para.

Daire şimdi satışa çıksa kaç para istenirdi, pek kestiremiyorum.

Türkiye'nin bir çık yerinde olduğu gibi Samsun'da da kamuya ait kamp yerleri de satılmıştı.

Bir iş insanına satılan kamp arazisi üzerine lüks konutlar yapıldı.

Aralarında villalar da var apartman daireleri de, villaların fiyatını bilmiyorum ama apartman katındaki dairelere 4 milyon lirayı aşan bedeller isteniyor şimdi.

Develi Çiftliği'ndeki arazi değişimi tam olarak Beypınar'daki 'Ali Cengiz Oyunu' gibi olmasa da, uygulama birilerini mağdur edip, birilerinin zenginliğine de zenginlik katacak özellik taşıyor.

Mağdur olanlar da, nedense hep köylü vatandaşlardan oluşuyor.

Ne garip tesadüf!