İdare Kimin Elinde

BU deyim herhalde bizim ülkemize aittir. Başkaca ülkelerde bir iş ya yapılır veya yapılmaz. İkisinin arası yoktur yani. Yasalar uygulanmak ve toplum düzenini sağlamak için çıkarılır. Bizdeki gibi “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” mantığı yoktur sizin anlayacağınız. İdare-i maslahat ile ilgili şöyle biraz yazarak düşünelim.

Samsun’da kaldırımlar yayalara aittir diye çıkarılan bir söylenti var, var da hiçbir belediye bu çıkardıkları yasalara uymaz, vatandaşların da uymalarını istemezler. Hatta esnafın da buna uyup uymadığını kontrol dahi etmezler. Kaldırımlar yayalara aittir denir de ne hikmetse kaldırımlar yayalara kalmaz.

Samsun’da esnaf kaldırımları yayalara bırakır mı, çoğunluğu bırakmaz ve ürünlerini kaldırımların üzerinde sere serpe vatandaşın gözüne sokar gibi sergiler. Belediye bazıları da bu kaldırımlardan geçip giderler seslerini bile çıkarmazlar. Peki, esnaf kaldırımları sade vatandaşa bıraktı mı?

Hayır. Neden? Çünkü Belediyelerin bu konuda hiçbir yaptırımı yoktur da ondan. Neden yok yaptırımlar? Belediyeler de böyle bir yaptırımdan korkarlar, belediye başkanları bir dahaki seçimlerde aday olacaklarını düşündükleri için  yaptırım yoluna sapmazlar onlar da yollardan geçip giderler.

Bu kadar denetimsizlik sadece merkez belediyelerinde mi var, elbette değil. İlçe belediyelerinde de denetimsizlik sürüp gidiyor. Çarşamba’da kaldırımlar işgal altında. Bafra’da öyle.. Yakakent bir başka alem. Diğer ilçeler de bunlara benziyor. Yani kara üzüm misali birbirlerine bakıp kararıyorlar.

Peki, belediyelerin denetimlerle ilgili birimleri kaldırımların işgal edilip edilmediği konusunda çalışmıyor veya çalıştırılmıyorlar da başka kurumlar görevlerini yapıyorlar mı?

Yeni yasa düzenlemesiyle gıdaların insan sağlığına uygun satılıp satılmadığının kontrolü yapıyor mu?

Evet, veya hayır deme yetkisini kendimde bulmuyorum. Sadece sizlere bir konuyu hatırlatmak istiyorum. Şöyle bir çevrenize bakınız. Eğer çevrenizde açıkta satılan gıdalar çoğunluktaysa bulunduğunuz yerde bu kurum yetkilileri görevlerini yapmıyorlardır.  Kısacası idare-i maslahat ediyorlar.

Dönemin Girit Valisi, İstanbul’daki payitahta mektup yazar “Düşmanın ayak seslerini duyuyorum” der. Der ve yardım ister. Payitahttan yardım yerine “İdare - i Maslahat’ta bulun” talimatı gelir. Vali denileni yapmaya başlar. Aradan bir müddet daha geçer. Osmanlı’nın düşmanları Valiyi bir gemiye bindirip payitahta gönderirler.

Vali bey payitahta gelir ve yetkililerin karşısına çıkar, durumu anlatır. Sorarlar: İdare – i Maslahat etmedin mi? Vali bey cevap verir: Edemedim, çünkü idareyi aldılar, maslahatı da size gönderdiler.

Eskiden ilçe olan sonrasında mahalleye dönen Bafra’nın Kolay mahallesinde edebiyatımızın önemli bir şairi vardır. Oradan gelip geçerken heykelinin önünde durur ve düşünürüm.  Orada bir de mezara gider dua ederim. Samsun’un eski Belediye Başkanı rahmetli Muzaffer Önder’in mezarına uğrarım, hal hatır sormaya.

İşte o Kolay’da Neyzen Tevfik yaşayıp şu dörtlüğü de yazmıştır:

Asrın yeni bir umdesi var, hak kapanındır.

Söz haykıranın, mantık ise şarlatanındır.

Geçmez ele bir pâye, kavuk sallamayınca,

Kürsî-i liyakat pezevenk, puşt olanandır!

GÜNÜN SÖZÜ

Dostluk, toprak bir maşrapa gibidir, önemsiz bir nedenden birdenbire kırılır ve bir daha kullanılmaz. (Cicero)