CHP'nin Sancısı

Yazarlar // 26 Aralık 2014 Cuma 00:00

Ragıp GÖKER

Türkiye’nin ana muhalefet partisi CHP Samsun’da üçüncü parti durumuna düşürülmüş.
Son yerel seçimde ilçe belediyelerin hiç birisi kazanılamamış.
17 – 0 gibi tarihi bir utancın izleri silinecek gibi değil. Bu utancı kazanılacak bir seçim zaferi siler belki ama bu kadrolarla zafere ulaşmak zor gibi görünüyor.
30 Mart ertesinde parti kadrolardan sadece İlkadım örgütünde değişiklik oldu.
Diğerleri ve de özellikle il örgütü sorumluluğu üzerine almamakta direniyor. Bu utancın yaşatılmasında hiç payları yokmuş gibi hala o koltuklarda kalmak istiyorlar.
Peki, neden böyle oluyor?
Cevabı çok basit aslında!
Partideki egemenler, partinin geleceğini ve başarısını düşünmekten daha çok, kendi pozisyonlarının ne olacağıyla ilgileniyor.
İl Başkanı Mehmet Atalay, gözünü meclise dikmiş.
Milletvekili olmak istiyor.
Önceki gün Hedef Halk’ı ziyaretinde Yener Cabbar’a söyledikleri Mehmet Atalay’ın bugün yarın görevini bırakacağı konusundaki beklentileri arttırdı.
Mehmet Atalay giderse, yönetim de gitmeli mi?
Siyasi ahlak ve teamüller “Gitmeleri gerekir” diyor.
31 Mart sabahı yapmaları gereken de oydu aslında ama yönetimdekiler şimdi başsız kalıyorlar olmalarına ve bazı arkadaşlarının istifasına rağmen, belli ki gitmemek için direnecekler.
Partideki egemenlerin de desteğiyle içlerinden birisini İl Başkanı olarak atama gayretleri basına haber konusu oldu. Bu arkadaşlar seçim yenilgisini olağan bir durumdan sayıyor olmalılar.
Bırakın 30 Mart’taki hezimeti, bir ilçe kongresinde bile yenilmiş birisinin, Samsun’da nasıl başarıya ulaşılacağını bana da anlatmasını isterim.
O koltuklara sıkı sıkıya yapışmış arkadaşlara naçizane şunu yapmalarını öneririm, ilk fırsatta Büyükşehir Belediye Meclisinin toplantısına gidip, sebep oldukları o tabloyu görsünler.
Hani, 17 - 0 bir şey ifade etmemiş olabilir onlar için ama Büyükşehir Belediye Meclisindeki tablo belediye başkanlarını saymadan söylüyorum “53 AK Parti, 4 CHP” diyor.
Bilmem anlatabildim mi?
CHP Samsun’da büyüme sancıları çekiyor.
Partililer kaleleri yeniden geri almayı çok istiyor.
Bunun olabilmesi için bir rüzgarın hafiften esmesi bile yetecek aslında.
Bunu da ancak yeni yüzler yapabilir.
Aday belirlerken bile yeni isimlere şans tanımamanın partiye yaşattığı durum ortadadır.
Siyasete yeni yüzleri kazandırmanın önemini, değişimle birlikte İlkadım örgütünde esmeye başlayan rüzgarı görmek ve anlamak bile yetecek aslında.