Çanakkale Savaşları ve Gelibolu

Necmettin Halil Onan Çanakkale’yi anlatırken “Dur Yolcu!” demiş ve sonra şöyle devam etmiş:
“Bilmeden gelip bastığın,
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın,
Bir vatan kalbinin attığı yerdir.”
Mehmet Akif Ersoy Çanakkale’yi anlattığı “Çanakkale Şehitleri” şiirinde;
“Vurulup, tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna yarap ne güneşler batıyor” diyor.
1915 yılında başlayan savaşlarda binlerce vatan evladı, kanlarını akıttı vatan topraklarının savunması için...
Gelibolu’yu gezerken savaşların yapıldığı tabyalarda duygulanmamak gerçekten mümkün değil.
Hele Gelibolu’dan Çanakkale’ye feribotla geçerken kocaman Şehitler anıtı ile “Dur yolcu!” ifadesini görünce düşünmemek de tabi.
Bunları görünce o duygu seli içinde Fatiha okumak geliyor insanın içinden.
Okurken de gözleriniz yaşarıyor…
Defalarca gittim o bölgeye.
O duyguyu defalarca yaşadım.
Dünya’daki milyonlarca insan gibi…
Gelibolu’nun “Milli Park” olacağı ve yönetiminin de uluslar arası bir heyete verileceği söylentilerinin çıktığı günlerde de gezdim o bölgeyi…
“Siz buna rıza gösterir misiniz” diye de sordum “vurulup tertemiz alınlarından uzanmış yatan” şehitlere…
Sessiz kaldılar.
Bir cevap bile vermediler bana.
Söylentileri duyduklarında, kahırlarından gerçekten öldüklerini düşündüm…
Gelibolu’da çok uluslu bir yönetim kurularak “Dünya Mirası” yapılmak istenmesini o zaman da şimdi de kabul edemedim…
Ya oradaki şehitler?
Merak mı ediyorsunuz ne düşündüklerini?
Gidin ve kendilerine sorun.
Gelibolu’nun Dünya Mirası” yapılması düşüncesinin nasıl bir aymazlık olduğuna da o zaman karar verin…
Aşağıdaki ağıtı da unutmadan tabi…
“Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni
Of gençliğime eyvah

Çanakkale içinde aynalı çarşı
Ana ben gidiyom düşmana karşı
Of gençliğime eyvah

Çanakkale içinde bir uzun servi
Kimimiz nişanlı kimimiz evli
Of gençliğime eyvah

Çanakkale içinde bir dolu testi
Anneler babalar ümidi kesti
Of gençliğime eyvah…”

GÜNÜN FIKRASI
Bir kayın validenin üç damadı varmış. Bir gün bunlar tatile denize gitmişler. Kayınvalide "bakayım
damatlarım beni ne kadar seviyor" deyip atlamış denize ve boğulma taklidi yapmaya başlamış.
"Büyük damadım boğuluyorum ne olur kurtar beni" demiş.
Büyük damat ta hemen kurtarmış.
Ertesi sabah büyük damadın kapısında bi reno laguna üzerinde de bir not "sevgili damadım hayatımı
kurtardın kayınvaliden".
Ertesi Gün ortanca damadı denemiş aynı şekilde oda hayatını kurtarmış onunda kapısında bi reno
safrane ve üzerinde bi not: "sevgili damadım hayatımı kurtardın kayınvaliden".
Sıra küçük damadı denemeye gelmiş. Ertesi gün yine denize girmiş. "Damadım boğuluyorum ne olur
kurtar beni" demiş.
Küçük damat "hadi lan boğulursan boğul demiş. Kadında oracıkta boğulup ölmüş.
Ertesi gün küçük damadın kapısının önünde bi ferrari üzerinde de bi not "Sevgili damadım hayatımı
kurtardın kayınpederin.”

GÜNÜN SÖZÜ
Zaferin büyüklüğü, savaşın çetinliği ile ölçülür.

DUVAR YAZILARI
Beyin: Gidip konuşsam mı?
Kalp: Hadi!
Gurur: Ya reddederse?
Akıl: Ne kaybederiz?
Karaciğer: Sonra olan bana oluyo ya gidin yatın!