Anneler Gününde Yine Yalnızım

8 Mayıs anneler günü kutlanacak. Ben eğer yaşarsam o gün yine yalnız kalacağım. Kaç yıl oldu Anneler Günü'nü doyasıya kutlayamıyorum. Anneler Günü'nde ben de Kıranköy Mezarlığı’nın yolunu tutuyorum, birçoğunuz gibi.

Bu Anneler Günü'nde bir değişiklik yapacak ve yine Kıranköy Mezarlığı’nın yolunu tutacağım kısmet olursa…

8 Mayısta ne siyaset, ne riyaset yapmayacağım. Samsun’un eksikleri ve yapılan hatalı işler de umurumda değil hiç…

Anneler gününde yine mezara gidip “MERHABA ANNE” diyeceğim.

Şair Bedirhan Gökçe’nin, okurken gözlerimi yaşartan bir şiiri, gelecek yine aklıma. “MERHABA ANNE” diyeceğim ben de. “Merhaba anne, Yine ben geldim” diyeceğim ve konuşacağız seninle dertleşeceğiz orada.

Belki de bugüne kadar okuduğum en güzel ANNE şiirini okurken Bedirhan Gökçe’yi de daha çok anlayacağım.

Bedirhan Gökçe “Merhaba anne merak etme okuldan çıktım da geldim” demiş önce ve sonra devam etmiş:

Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama Ali, "Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder" demişti de onun için söylüyorum.

Geçen hafta öğretmen, sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte öğretti sağımı solumu. Ben biliyorum artık anne, sağım neresi, solum neresi. Ağrıyan yanımın neresi olduğunu şimdi iyi biliyorum anne. Hani geçen geldiğimde:

Şuram acıyor işte, şuram demiştim de Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne. Bak şimdi söylüyorum. Şuram işte, Sol yanım çok acıyor anne. Hem de her gün acıyor anne her gün.

Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü. Elinden tutup okula getirdi. Yakası da danteldi. Zil çalınca öptü, hadi yavrum sınıfa dedi. Ben de ağladım, Ağladım hiç de utanmadım.

Öğretmen ne oldu dedi? Düştüm, dizim çok acıyor dedim. Yalan söyledim anne. Dizim acımıyordu ama sol yanım çok acıyordu anne.

Bugün ben de saçım örülsün istedim. Babam ördü ama onunki gibi olmadı. Dantel yaka istedim. Babam; "Ben bilmem ki kızım." dedi. Bari okula sen götür dedim. "Kızım, iş..." dedi.

Ben de bana ne dedim, ağladım. "Kızım, ekmek" dedi babam. Sustum ama okula giderken yine ağladım anne.

Ha, bir de sol yanım yine çok acıdı anne. Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi. Zeynep, "Annem, beyazlara renkli çamaşır katmadan yıkıyormuş" dedi. Babam hepsini birlikte yıkıyor. Babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?

Uffff, babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme. Üzülmesin diye söylemiyorum ama arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor. Biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.

Hava kararıyor, ben gideyim anne. Babam bilmiyor kaçıp sana geldiğimi. Duyarsa kızmaz ama çok üzülür biliyorum.

Kim bozuyor toprağını, çiçeklerini kim koparıyor? İzin verme anne, Ne olur toprağına el sürdürme!

Eve gidince aklıma geliyor bi de bunun için ağlıyorum anne. Bak, kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım.

Biliyor musun anne? Her gelişimde aldığım topraklarını şu kavanozda biriktirdim. Üzerine de resmini yapıştırıp başucuma koydum.

Her sabah onu öpüyor kokluyorum. Kimseye söyleme ama anne bazen de konuşuyorum onunla. Ne yapayım seni çok özlüyorum anne. Ha unutmadan, öğretmen yarın anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi.

Ben babama yazdıracağım. Öğretmen anlarsa çok kızar ama bana ne kızarsa kızsın. Ben seni hiç görmedim ki neyi, nasıl anlatacağım anne.

Senin adın geçince sol yanım acıyor anne. Hiç bir şey yutamıyorum. Bazen de dayanamayıp ağlıyorum. Kâğıda da böyle yazamam ya anne. Ben gidiyorum anne, Toprağını öpeyim, sen de rüyama gel beni öp. Mutlaka gel anne, sen rüyama gelmeyince Sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne. Sol yanım acıyor anne. İşte tam şurası, sol yanım çok acıyor anne.

Seni çok özledim anne, çooook...

GÜNÜN SÖZÜ

Terbiyeli adam, terbiyesizle geçinmesini bilendir. (Odison Mizner)