Adana Notları

Çukurova’nın pamuk tarlalarında yaşama mücadelesi veren pamuk işçilerinin ağalık düzenine karşı verdiği yaşam mücadelesini anlatan İnce Memed’lerin memleketi Adana’daydım.
Samsunspor’un Adanaspor’la yaptığı maçı izlemeye gitmiştim Adana’ya. Ben oradayken ‘Büyük Usta’ Yaşar Kemal İstanbul’da toprağa veriliyordu.
Adana’ya onun gibi bakmaya çalıştım ama ne mümkün.
“Densizlik etme, haddini de aşma “ dedim kendi kendime.
Ben kim, Yaşar Kemal gibi bakmak kim.
Adana’ya hareket ederken, Samsun zemheri soğuklarının hüküm sürdüğü kış aylarından henüz kurtuluyordu.
Samsun donarken, Adana’da bahar artığı bir hava hüküm sürmeye başlamıştı.
Tarlalar beyaz örtüyle kaplıydı ama bu beyaz, pamuğun beyazı değildi.
Çukurova örtülü tarıma geçmiş.
Bu nedenle Çukurova’daki beyaz örtü pamuğun beyazı değil de seraların örtüsünün beyazıydı.
Çokça sera gördüm.
Çukuova’da yapılan tarım ağırlıklı olarak pamuk üzerinedir ama özellikle bu seracılık nedeniyle sebze üretimi de hatırı sayılır düzeydedir.
Sebze üretimiyle ülkemizi besleyen birkaç merkezden biridir Adana ve dolayısıyla Çukurova.
Önceki hafta Eskişehir’deydim.
Eskişehir beni çok etkilemişti ama aynı şeyleri Adana için söyleyemem.
Dolmuş ve minibüsler yüzünden trafiği çekilmez bir şehir olmuş Adana.
Sabancı ailesinin yatırımları nedeniyle Adana için sanayi kenti yakıştırması yapılabilir ama bence Adana’nın en büyük özelliği bir ticaret kenti olmasıdır. Zenginliğini de bence buna borçludur.
Adana’ya üçüncü gidişim. Daha önce şehri bu kadar yakından tanıma şansım olmamıştı.
Adana’yı bana Dünya’nın Adana Bölge Temsilcisi Recep Şenyurt ve temsilcilik çalışanlarından Esra Birgenç gezdirdi. Kendilerine teşekkür ederim.
Adana, ülkemizin en kalabalık altıncı şehridır. 2014 itibarıyla 2.165.595 nüfusa sahiptir Şehir merkezi, Akdeniz'den 30 km içeride Seyhan Nehri'nin üzerinde bulunmaktadır.
Gerek izlenimlerim ve gerekse Recep Şenyurt’un da anlatımları nedeniyle Adana bende hayal kırıklığı yaratmıştır.
Adana’nın burnunun dibindeki Gaziantep sanayisi gelişirken Adana’nın son 20 yılı tıpkı bizim gibi yerinde sayarak geçirmiş olmasına şaşırdığımı söylemeliyim.
Ticari yapınız ne kadar gelişirse gelişsin, üretmeyen şehirler eninde sonunda ekonomik sıkıntı yaşayacaktır.
Samsun’u bekleyen büyük tehlike de budur zaten.